Masaże

MASAŻ DŹWIĘKIEM MIS TYBETAŃSKICH

Masaż misami zapewnia cudowne i dogłębne działanie relaksujące, odstresowujące.

Działa wyciszająco i niezwykle kojąco. Pomaga zlikwidować negatywne emocje, stresy, lęki oraz upora się z obniżonym nastrojem. Terapeutyczne wibracje i dźwięk mis wyciszy pracę serca, obniży ciśnienie tętnicze krwi i spowolni puls. Oddech staje się spokojny i wydłużony. Poprawia zdolność koncentracji, wzmacnia pamięć i siły psychiczne. Szerokie stosowanie u dzieci z zespołem Aspergera oraz w Autyźmie daje niezwykłe rezultaty terapeutyczne. Zaleca się stosowanie w RZS, bólach migrenowych czy stanach zapalnych stawów. Wspomaga leczenie reumatyzmu. Pomocne w SM oraz chorobie Parkinsona. Dźwięki wydobywane z mis podczas pracy w masażu to fale Alfa, Theta i Gamma. 

Wspomaganie terapią dźwiękiem jest bardzo użyteczne w:

• w terapii chorób psychosomatycznych – terapia misami jest użyteczna w leczeniu stanów związanych ze stresem i przewlekłym bólem
• w bezsenności – wyciszenie układu sympatycznego, 
• w szpitalu – wspomaganie leczenia wszystkich chorób, jako metoda przywracająca równowagę układu nerwowego i pobudzająca działanie układu immunologicznego do prawidłowej pracy
• w pracy z dziećmi autystycznymi – doskonała metoda pobudzenia komunikacji 
• w pracy z dziećmi zdrowymi – w formie zabawy: rozwijanie kreatywności i wyobraźni, poprawa koncentracji, ułatwianie uspokojenia i relaksu, uwrażliwienie na dźwięk
• w pracy z dziećmi nadpobudliwymi – dzięki terapii dźwiękiem dzieci mogą osiągnąć stan odprężenia, wyciszenia
• w rehabilitacji jako środek służący rozluźnieniu mięśni. Metoda ta stosowana jest w szpitalach, sanatoriach, zakładach rehabilitacyjnych, gdzie pełni funkcję psychoprofilaktyczną i zmierzającą do podtrzymania chorego w dobrym nastroju przed czekającymi go zabiegami, operacjami (wykazane działanie przeciwlękowe)

Jak wygląda taki masaż?

Masaż z wykorzystaniem mis polega na ułożeniu odpowiednich mis na ciele pacjenta w określonych miejscach i delikatnym wprowadzeniu je w wibracje. Osoba masowana leży wygodnie na brzuchu a misy układamy na jej plecach. Po mniej więcej połowie czasu zmieniamy położenie i masujemy przód ciała pacjenta. Całość może trwać 45 -60 min.

Czujesz przyjemny masaż i wibracje na ciele oraz wspaniały, relaksujący dźwięk. W tym celu nie musisz się rozbierać, wystarczy, że założysz lekki, luźny, najlepiej bawełniany strój, bez metalowych elementów typu paski, guziki itp.

Przeciwwskazania

Relaksacyjny masaż dźwiękiem, ze względu na swoje delikatne i nieinwazyjne działanie, może być stosowany zarówno u osób zdrowych, jak i chorych. Nie ma też żadnych ograniczeń wiekowych. Masażu dźwiękiem nie wykonujemy u osób z wszczepionymi urządzeniami elektronicznymi, na przykład rozrusznikiem serca, oraz zaleca się ostrożne stosowanie u osób z problemami neurologicznymi. W  ciąży nie powinno się go stosować przez pierwsze trzy miesiące, potem przez kolejne sześć nie należy masować okolic krzyża.

MASAŻ AJURWEDYJSKI

Masaż Abhyanga: źródło w hinduskiej filozofii

Ajurweda jest systemem holistycznym, opracowanym już ponad 5000 lat temu. Jedno z jej głównych założeń, przyświecających również wykonywaniu masażu Abhyanga, stanowi więc przekonanie, że ludzi organizm tylko wtedy będzie prawidłowo, czyli zdrowo funkcjonował, jeśli dobre samopoczucie fizyczne i psychiczne człowieka pójdą w parze. Gdy zabraknie jednego, drugie też zacznie szwankować. Masaż ajurwedyjski Abhyanga ma za zadanie pomóc zachować tę duchowo-fizyczną równowagę w organizmie. „Abhi” znaczy w sanskrycie „do”, a „ang” to pojęcie związane z ruchem, dzięki masażowi Abhyanga energia ma więc wrócić do poddającej się mu osoby, a jej organizm mają opuścić wszystkie toksyny. Masaż Abhyanga jest masażem całego ciała.

Masaż Abhyanga: czakry i kanały energetyczne

Jak głoszą nauki indyjskich mędrców, twórców masażu Abhyanga sprzed tysięcy lat, w naszym organizmie znajdują się kanały energetyczne nadis, przez które przepływa energia prana. Kanały krzyżują się w siedmiu ośrodkach w ciele – czakrach. Czakry odpowiadają za odbieranie i przechowywanie energii oraz umożliwiają korzystanie z niej. Według medycyny ajurwedyjskiej wyróżniamy czakry. Są to:

• czakra splotu słonecznego – znajduje się na wysokości około dwóch palców nad pępkiem
• czakra korzenia – umiejscowiona w okolicy kości ogonowej
• czakra sakralna – w górnej części kości ogonowej
• czakra serce – umiejscowiona w mostku – na samym środku klatki piersiowej
• czakra gardła – między jamą gardła a krtanią
• czakra trzeciego oka – znajduje się na środku czoła

• czakra korony – umiejscowiona na czubku głowy

Masaż Abhyanga: opis podstawowego masażu ajurwedyjskiego:

Masaż Abhyanga rozpoczyna się od podgrzania przez masażystę olejków. Tradycyjnie podczas zabiegu wykorzystuje się olej z czarnego sezamu (czyli olejek ajurwedyjski, ayurvedic oil), ale popularne są również oleje: kokosowy i migdałowy. Zawarte w oleju substancje przenikają do skóry masowanej osoby, uelastyczniają ją i sprawiają, że jest jędrniejsza. Co więcej, rozgrzany olej rozprowadza ciepło po całym ciele, co sprzyja rozluźnieniu się pacjenta. Sprawia on również, że wykonywane przez masażystę ruchy powodują mniejsze tarcie. Podczas masażu ważne jest jednak postępowanie według zasady: ruchy w kierunku serca mocniejsze, w odwrotnym – słabsze.

Po natłuszczeniu całego ciała pacjenta masażysta zaczyna od masażu głowy, karku i obręczy barkowej, czyli masażu Shiro Abhyanga. Dzięki temu z ciała uwalnia się cały nagromadzony stres, pacjent czuje się spokojniejszy. Masaż Abhyanga skóry głowy olejkami ziołowymi wzmacnia cebulki włosów. Włosy stają się mocniejsze i bardziej błyszczące. Shiro Abhyanga pomaga również w bólach głowy oraz kłopotach ze snem.

Następnie kolej na masaż twarzy – Mukha Abhyanga. Jako że to właśnie na twarzy znajdują się nasze narządy zmysłów: oczy, nos, uszy, język, dzięki zabiegowi mają zostać one zregenerowane. Skóra staje się elastyczniejsza, a masaż Abhyanga ma sprawić, że mniej będzie na niej widać zmarszczki czy skutki niewłaściwej diety: brak blasku, ziemistość.

Podczas masażu głowy i twarzy pacjent przebywa w pozycji siedzącej, następnie kładzie się na plecach, a masażysta wykonuje ruchy w okolicy piersi, na brzuchu, masuje również ręce i nogi. Po zmianie pozycji i położeniu się na brzuchu pacjent ma masowane plecy, pośladki, nogi i stopy. Według medycyny ajurwedyjskiej uciskanie podeszew stóp działa oczyszczająco i pobudzająco na inne części ciała. Po masażu Abhyanga wskazane jest uzupełnienie płynów: picie wody bądź herbat ziołowych, ponieważ przyspieszy ono oczyszczanie organizmu z toksyn. Trzeba też wziąć prysznic, jednak bez mydła/balsamu, by całkowicie nie zmyć z ciała olejku ajurwedyjskiego.

Po zakończonym masażu wskazane jest, aby osoba masowana pozostała na stole przez kilka minut, by w pełni doświadczyć dobroczynnego efektu zakończonego właśnie masażu, a następnie wzięła prysznic, w celu oczyszczenia skóry z produktów detoksykacji uwolnionych podczas masażu.

Poprzez masaż, składniki zawarte w oleju zostają absorbowane przez skórę i wspomagają proces zdrowienia. Ważne jest więc, aby dobierać oleje w zależności od dominującej doszy, dolegliwości czy pory roku.

Oprócz bezpośredniego oddziaływania masażu na układ limfatyczny i odpornościowy, można wymienić szereg innych, które razem czynią go istotną techniką prozdrowotną:

• oczyszcza skórę, poprawia jej wygląd, nadaje miękkość, blask i naturalną odporność;
• odnawia, uzdrawia i odżywia tkanki w ciele, przyczyniając się do wydłużenia życia;
• podtrzymuje zdrowie i opóźnia procesy starzenia;
• przynosi szybką ulgę przy utraconej równowadze elementu vata;
• pomaga w pokonaniu lęków, stresu oraz mentalnego zmęczenia;
• zwiększa tolerancję na stres;
• relaksuje mięśnie i eliminuje fizyczne zmęczenie;
• pomaga w przywróceniu równowagi elektrochemicznej organizmu;
• oczyszcza pole elektromagnetyczne;
• zapewnia dobry sen.

Mimo że masaż ajurwedyjski (abhyanga) jest zalecany dla wszystkich, występują jednak okoliczności, w których nie powinien być stosowany:

• niestrawność, przejedzenie, dolegliwości żołądkowe i trawienne;
• dolegliwości związane z elementem kapha (np. przeziębienie);
• w trakcie terapii oczyszczającej;
• krótkotrwała gorączka;
• choroby zakaźne; grypa;
• żylaki – należy omijać części ciała, na których występują;
• zapalenie stawów.